szermierz (olimpijczyk), ab-solwent Wydziału Architektury Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie, znawca archite-ktury sportowej, prof. zwycza-jny, wykładowca architektury w Instytucie Architektury Poli-techniki Łódzkiej, na Wydziale Architektury WSEiZ w War-szawie i Białymstoku.
Wybitny sportowiec - szabli-sta, brał udział w czterech igrzyskach olimpijskich, na których zdobył dwa srebrne medale (w Melbourne - 1956 i Rzymie - 1960) oraz brązowy (w Tokio - 1964). Wywalczył dziewięć medali mistrzostw świata (w latach 1953-1963), a także pięć tytułów mistrza Polski. Klamrami jego sukcesów sportowych są osiągnięcia: w 1953r. został indywidualnym mistrzem świata juniorów, zaś w 1989r. mistrzem świata oldboyów i w 1995r. mistrzem Europy weteranów. Od 1965r. roku działacz sportowy, od 1993r. prezes Polskiej Akademii Olimpijskiej, od 1997r. członek za-rządu Polskiego Komitetu Olimpijskiego. Kontynuacją jego kariery sportowej jest działalność powoływanych przez niego klubów szermierki bronią historyczną.Od roku 1954 nieprzerwanie projektuje obiekty, głównie sportowe, których realizacje można podziwiać w Polsce (m.in. w Warszawie, Koninie, Głogowie, Puławach, Pruszkowie) i na świecie (m.in. w Aleppo i Latakii w Syrii).
Jego hobby to malarstwo akwarelowe i rysunek, wystawiane w War-szawie, Aleppo i Damaszku. Autor książek o architekturze, publikuje wspomnienia oraz prace z zakresu oręża i walki białą bronią. Odznaczony Krzyżami Kawalerskim, Oficerskim i Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski, medalem Pierre de Coubertina, pięciokrot-nie otrzymał złoty medal "Za wybitne osiągnięcia sportowe". Kawaler medalu Kalos Kagathos (1985), dwukrotnie otrzymał Wawrzyn Olimpijski PKOl (1964, 1988) oraz Medal MKOl Sport and Science (1992).

   Kapituła nadaje Order ECCE HOMO za wspaniałą karierę sportową, olbrzymią charyzmę w działaniu na rzecz sportowców i sportu oraz magiczne piękno zaklęte w Jego architekturze.